Albero - simbolo di ciò che l'uomo è in grado di dare / Tree - symbol of what humans are capable of giving / l’Arbre - symbole de ce que l’homme est capable de donner / Baum - Symbol dessen, was der Mensch zu geben vermag / el Árbol - símbolo de lo que el hombre es capaz de dar

"Radici, tronco e rami non sono sufficienti: un albero è veramente un albero solo a partire dal momento in cui lo Spirito universale lavora su di esso affinché possa produrre foglie, fiori e frutti. Lo stesso vale per noi esseri umani. Noi possediamo uno stomaco, due polmoni, un cervello, ma ciò è forse sufficiente a farci dire che siamo esseri pienamente sviluppati? No: come le radici, il tronco e i rami dell'albero, anche i nostri organi non sono che supporti materiali sui quali lo Spirito deve lavorare per far nascere foglie, fiori e frutti. Simbolicamente, le foglie rappresentano l'attività dello stomaco, i fiori quella dei polmoni, e i frutti quella del cervello.

La discesa dello Spirito nell'uomo è paragonabile all'arrivo della primavera, che dà all'albero la possibilità di esprimere tutte le ricchezze che porta in sé. "

"Roots, a trunk, and branches are not sufficient: a tree is only truly a tree when – having been worked on by the universal spirit – it begins to produce leaves, flowers, and fruits. It is the same for human beings. We possess a stomach, lungs, and a brain, but is this sufficient to call ourselves fully developed beings? No, like the roots, trunk, and branches, of a tree, our organs are only a material support upon which the spirit must work in order to bear leaves, flowers, and fruits. Symbolically, the leaves represent the activity of the stomach, flowers that of the lungs, and fruits that of the brain. 
The descent of the spirit into a human being is comparable to the arrival of spring, which allows the tree to manifest all the riches it bears within it."

"Des racines, un tronc et des branches ne suffisent pas : un arbre n’est véritablement un arbre qu’à partir du moment où l’esprit universel travaille sur lui pour qu’il produise des feuilles, des fleurs et des fruits. Il en est de même pour nous, les humains. Nous possédons un estomac, des poumons, un cerveau, mais cela suffit-il pour dire que nous sommes des êtres pleinement développés ? Non, comme les racines, le tronc et les branches de l’arbre, nos organes ne sont que des supports matériels sur lesquels l’esprit doit travailler pour faire naître les feuilles, les fleurs et les fruits. Symboliquement, les feuilles représentent l’activité de l’estomac, les fleurs celle des poumons et les fruits celle du cerveau.
La descente de l’esprit en l’homme est comparable à l’arrivée du printemps, qui donne à l’arbre la possibilité d’exprimer toutes les richesses qu’il porte en lui."

"Wurzeln, Stamm und Zweige genügen nicht, damit ein Baum wirklich ein Baum ist. Er ist es erst, wenn der universelle Geist an ihm arbeitet, damit er Blätter, Blüten und Früchte hervorbringt. Mit den Menschen ist es genauso. Wir haben einen Magen, eine Lunge, ein Gehirn, aber genügt das, damit man wirklich sagen kann, wir seien vollständig entwickelte Wesen? Nein, wie die Wurzeln, der Stamm und die Zweige des Baumes sind unsere Organe nur eine materielle Form, eine Stütze, an welcher der Geist arbeiten muss, um Blätter, Blüten und Früchte entstehen zu lassen. Die Blätter stellen die Tätigkeit des Magens, die Blüten jene der Lunge und die Früchte die Tätigkeit des Gehirns dar.
Das Herabkommen des Geistes in den Menschen ist mit der Ankunft des Frühlings vergleichbar, der es dem Baum ermöglicht, alle seine verborgenen Schätze zu offenbaren."

"Unas raíces, un tronco y unas ramas no son suficiente: un árbol no es verdaderamente un árbol hasta el momento en que el espíritu universal trabaja sobre él para que produzca hojas, flores y frutos. Lo mismo sucede con nosotros, los humanos. Poseemos un estómago, pulmones y un cerebro. ¿Pero es esto suficiente para decir que somos seres plenamente desarrollados? No, como las raíces, el tronco y las ramas, nuestros órganos sólo son soportes materiales sobre los cuales el espíritu debe trabajar para hacer nacer las hojas, las flores y los frutos. Simbólicamente, las hojas representan la actividad del estómago, las flores la de los pulmones y las frutas la del cerebro.
El descenso del espíritu en el hombre es comparable a la llegada de la primavera, que da al árbol la posibilidad de expresar todas las riquezas que lleva en sí."

"Raízes, um tronco e ramos não são suficientes: uma árvore só é verdadeiramente uma árvore a partir do momento em que o espírito universal trabalha sobre ela para que produza folhas, flores e frutos. Acontece o mesmo connosco, seres humanos. Nós possuímos um estômago, pulmões, um cérebro, mas é isso suficiente para se dizer que somos seres plenamente desenvolvidos? Não. Tal como as raízes, o tronco e os ramos da árvore, os nossos órgãos são apenas suportes materiais sobre os quais o espírito deve trabalhar para fazer nascer as folhas, as flores e os frutos. Simbolicamente, as folhas representam a atividade do estômago, as flores, a dos pulmões, e os frutos, a do cérebro.
A descida do espírito ao homem é comparável à chegada da primavera, que dá à árvore a possibilidade de exprimir todas as riquezas que tem em si."

De boom - symbool van wat de mens in staat is te geven

"Wortels, stam en takken volstaan niet: een boom is pas echt een boom vanaf het moment waarop de universele geest op hem inwerkt zodat hij bladeren, bloemen en vruchten voortbrengt. Hetzelfde is waar voor ons, mensen. We hebben een maag, longen, hersenen, maar is dat genoeg om te zeggen dat we volledig ontwikkelde wezens zijn ? Nee, net zoals de wortels, de stam en de takken van de boom zijn onze organen slechts een fysiek houvast waarop de geest moet inwerken om geboorte te geven aan bladeren, bloemen en vruchten. Symbolisch gesproken vertegenwoordigen de bladeren de activiteit van de maag, de bloemen die van de longen en de vruchten die van de hersenen.
De afdaling van de geest in de mens kan vergeleken worden met de komst van de lente, die aan de boom de mogelijkheid geeft om alle rijkdommen uit te drukken die hij in zich draagt."

Arborele - simbol a ceea ce omul este capabil să dăruiască

"Rădăcinile, trunchiul și ramurile nu sunt de ajuns: un arbore este cu adevărat arbore numai din clipa în care spiritul universal lucrează asupra lui pentru ca el să producă frunze, flori și fructe. La fel este și pentru noi, oamenii. Noi posedăm un stomac, niște plămâni, un creier, dar oare este de ajuns pentru a spune că suntem niște ființe pe deplin dezvoltate? Nu, ca și rădăcinile, trunchiul și ramurile, organele noastre sunt doar niște suporturi materiale asupra căruia spiritul trebuie să lucreze pentru a da naștere frunzelor, florilor și fructelor. În mod simbolic, frunzele reprezintă activitatea stomacului, florile, cea a plămânilor și fructele, cea a creierului.
Coborârea spiritului în om este comparabilă cu venirea primăverii care oferă arborelui posibilitatea să-și exprime toate bogățiile ce le poartă în el."

"Ρίζες, κορμός και κλώνος δεν αρκούν. Ένα δέντρο γίνεται πραγματικά δέντρο από τη στιγμή που θα δεχτεί την επίδραση του κοσμικού πνεύματος ώστε να βγάλει φύλλα και άνθη και να δώσει καρπό. Το ίδιο ισχύει και για εμάς τους ανθρώπους. Έχουμε στομάχι, πνεύμονες και εγκέφαλο. Αρκεί όμως αυτό για να μπορούμε να πούμε ότι είμαστε πλάσματα πλήρως ανεπτυγμένα; Όχι. Όπως οι ρίζες, ο κορμός και τα κλαδιά του δέντρου, έτσι και τα όργανά μας δεν είναι παρά υλικό υπόστρωμα στο οποίο θα επενεργήσει το πνεύμα προκειμένου να βγάλουμε φύλλα, άνθη και καρπούς. Τα φύλλα συμβολίζουν τη δραστηριότητα του στομάχου, τα άνθη το έργο των πνευμόνων, και οι καρποί τα έργα του εγκεφάλου. 
Η επιφοίτηση του πνεύματος στον άνθρωπο είναι ανάλογη με τον ερχομό της άνοιξης, η οποία δίνει στο δέντρο τη δυνατότητα να εξωτερικεύσει όλο τον πλούτο που περιέχει. "

"Човекът е част от Космическата структура, но той принадлежи към нея не като камък, растение или животно, а като мислещо и разумно същество, което е призвано да изиграе определена роля. Той трябва да е запознат с всички градивни материали на психическия и духовния свят, с които разполага, да се учи да ги използва в изграждането на личния си живот, като същевременно участва в граденето на колективния живот.
Рано или късно, ще се наложи всеки да вземе участие в изграждането на този строй – колективния, всемирния живот. Докато се задоволяваме да живеем само егоистичен и личен живот, откъснати от Цялото, ще се ограничим само с това, да трупаме неизползваеми материали. За съжаление това е присъщо на мнозина: достатъчно им е да складират материали, които ги затрупват. Те трябва най-сетне да се решат да ги използват за изграждането на всемирния живот. "

Pensée du vendredi 7 avril 2017